هدف از این تحقیق بررسی خود تنظیمی با فرمت docx در قالب 40 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب
خود تنظیمی
2-1- خود تنظیمی11
2-1-1-مفهوم خود تنظیمی11
2-1-2-یادگیری خودتنظیمی بندورا14
2-1-3-خود تنظیمی یادگیری پینتریچ15
2-1-4- الگوی پیشرفت مهارت برنامه‌‌ریزی19
2-1-5-تئوری ویگوتسکی دربارۀ بازی روانی اجتماعی21
2-1-6-1-موقعیت تصویرسازی21
2-1-5-2- نقش‌ها23
2-1-6- بازی اجتماعی و روانی و زبان و برنامه‌‌ریزی شخصی23
2-1-7-ابعاد یادگیری خود تنظیم26
2-1-8-عامل اصلی پیکربندی خودتنظیمی ‌26
2-1-9- الگوهاي يادگيري خود تنظیم28
2-1-10-الگوی یادگیری خود تنظیم زیمرمن28
2-4-پیشینه داخلی56
سبکهای یادگیری وخودتنظیمی56
خودتنظیمی وجهت گیری هدف57
رابطه سبک های یادگیری، خود تنظیمی و جهت گیری هدف به تفکیک جنسیت60
2-5-پیشینه خارجی63

خودتنظیمی ، پیامدهای ارزشمندی در فرآیند یادگیری، آموزش و حتی موفقیت زندگی دارد و یکی از مفاهیم مطرح در تعلیم و تربیت معاصر است. چهارچوب اصلی نظریه یادگیری خودتنظیمی ‌بر این اساس استوار است که افراد چگونه از نظر باورهای فراشناختی، انگیزشی و رفتاری، یادگیری خود را سازمان‌دهی می‌کنند(حسني؛ چراغي؛ يغمائي، 1387). 

یادگیری خودتنظیمی ‌به معنای ظرفیت فرد برای تعدیل رفتار متناسب با شرایط و تغییرات محیط بیرونی و درونی است و شامل توانایی فرد در سازمان‌دهی و خود-مدیریتی رفتارهایش جهت رسیدن به اهداف گوناگون یادگیری است و از دو مولفه راهبردهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری تشکیل شده است(بومستر ، 1999).

در نظريه شناختی ـ اجتماعي تصويري از رفتارانساني را ترسيم مي¬كنند كه مهم ترين عنصرآن خودكار آمدي  است. خودكارآمدي را به عنوان باور فرد درباره توانايي انجام عملكردهاي مورد نظر، تعريف نموده‌اند. در محيط تحصيلي، خودكارآمدي به باورهاي دانشجو در ارتباط با توانايي انجام وظايف درسي تعيين¬شده اشاره دارد(درخشان‌هوره، 1389). دانشجوياني كه خودكارآمدي بيشتري دارند، تمايل، تلاش و استقامت بيشتري را در انجام وظايف درسي بكار مي¬گيرند و به توانايي خود اطمينان دارند. 

راهبردهاي يادگيري، خودتنظيمي را نوعي از يادگيري تعريف كرده‌اند كه در آن يادگيرندگان به جاي آنكه براي كسب دانش و مهارت بر معلمان، والدين و يا ديگر متوليان آموزشي تكيه كنند، شخصاً كوشش‌هاي خو د را شروع و هدايت مي كنند؛ به عبارت ديگر  خودتنظيمي در يادگيري را به مشاركت فعال يادگيرنده از نظر رفتاري، انگيزشي، شناختي  و فراشناختي  در فر ايند يادگيري براي بيشينه نمودن يادگيري اطلاق می‌شود(بوکرتز ، 1998).

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که برخی دانش‌آموزان ممتاز فرایند یادگیری استراتژی‌های برنامه‌‌ریزی را بهتر از همکلاسی‌های خود پشت سر گذاشته‌اند، اگرچه، دانش‌آموزان ممتاز در مدرسه عالی عمل کرده‌اند حتی بدون دستیابی به برنامه‌‌ریزی شخصی و فقط بدلیل ترکیبی از توانایی‌های بالا، که اگر یادگیری به طور نسبی برای برخی آسان است و با تلاش کمتر همراه است در این صورت سازمان¬دهی و دیگر فعالیت‌های برنامه‌‌ریزی پیشرفته‌تر خواهد شد(نخستي نگلدوست، معينی‌كيا، 1388).